Στην Πάρο τα άγρια χόρτα θεωρούνται από τους ντόπιους η μεγαλύτερη απόλαυση. Συχνά πυκνά παριανοί που ζουν στο νησί, στέλνουν πεσκέσι σε φίλους τους που ζουν στην Αθήνα τσάντες με άγρια χόρτα. Θεωρείται το καλύτερο πεσκέσι.
Τα άγρια χόρτα στην γαστρονομία της Πάρου έχουν περίοπτη θέση γι αυτό και όταν είναι στην εποχή τους μαγειρεύονται με χίλιους δυο τρόπους.
Εκτός από άγρια χόρτα βραστά σαλάτα, σκέτα ή με μουσκεμένο ψωμί και λάδι, θα τα γευτείτε τουρσί, κοκκινιστά, σε πίτες χορτοφουσκωτές, σε ζύμη ψωμιού σαν γέμιση, σε φασολάδα με μαυρομάτικα φασόλια, σε φρικασέ με ριφάκι (κατσικάκι), σε ομελέτα, ή βραστά με σκορδαλιά.
Το ζουμί από τα άγρια βραστά χόρτα μοιράζεται σε μεγάλα φλυτζάνια και σερβίρεται με μπόλικο χυμό λεμονιού.
Στην Πάρο, υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε άγρια χόρτα: καυκαλήθρες, ζοχοί ή ατσόχοι, γαλατσίδες, παπούλες, απορηχιά, μαντηλίδες, αγριοράδικα σταμναγκάθια, μπενέτος, (τρυφερά βλασταράκια που γλυκίζουν), βολβοί η βορβοί (τουρσί), χοιροβοσκοί (τους κάνουμε τουρσί και είναι απίθανοι), τσιμπητά (πικρά χόρτα που τρώγονται μανιωδώς από τους ντόπιους), κάλφα (γλυκά βλαστάρια που μοιάζουν με χοντρά μακριά σπαράγγια, ψιλά αγριοσπάραγγα, κρίταμο (φυτρώνει δίπλα στη θάλασσα και έχει άρωμα ιωδίου).
Το καλοκαίρι η αντράκλα και ή άγρια άνυδρη ρόκα, τρώγονται ωμές με ξύδι και λάδι ή μέσα σε ντοματοσαλάτα.
Όλα τα άγρια χόρτα μπορείτε να απολαύσετε σαλάτα, μαγειρεμένα ή τουρσί.