Η μυζήθρα είναι το πιο διαδεδομένο τυρί τυρογάλακτος σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η μυζήθρα προκύπτει από πολλές παραλλαγές, που σχετίζονται με το είδος του γάλακτος, την περιεκτικότητά σε λιπαρά και τις τεχνικές παρασκευής της. Το τυρόγαλα προέρχεται κυρίως από την παραγωγή διάφορων σκληρών τυριών ενώ παλιότερα αποτελούσε και παραπροϊόν της παραδοσιακής διαδικασίας εξαγωγής βουτύρου. Έχει χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση, με πολύ μεγάλη κατανάλωση.
Θρεπτική Αξία
Διατροφικά η μυζήθρα έχει όλα τα οφέλη που έχουν και τα υπόλοιπα τυριά. Έχει σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος. Είναι επίσης πλούσια σε ασβέστιο και έχει και ικανοποιητική περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Η νωπή μυζήθρα καθίσταται ιδανική για άτομα με υπέρταση, καθώς είναι ένα από τυριά με ελάχιστη περιεκτικότητα σε αλάτι. Επίσης προτιμάται και από άτομα που επιθυμούν να χάσουν βάρος.
Παρασκευή και χαρακτηριστικά
Η γεύση της είναι συνήθως υφάλμυρη, ενώ υπάρχουν και γλυκές ποικιλίες όπως είναι η κρητική μυζήθρα. Μπορεί να φτιαχτεί από πρόβειο, κατσικίσιο ακόμα και αγελαδινό τυρόγαλα. Οι δυο κύριες μορφές της είναι η φρέσκια (ή χλωρή) που είναι αρκετά μαλακή και η σκληρή. Η σκληρή συνήθως επειδή ωριμάζει για κάποιο χρονικό διάστημα και προστίθεται αλάτι για την συντήρησή της, είναι αρκετά πιο αλμυρή. Η φρέσκια είναι από τα τυριά με την λιγότερη περιεκτικότητα σε αλάτι και είναι αρκετά πιο μαλακή με συμπαγή δομή, λευκό έως υπόλευκο χρώμα και σφαιρικό σχήμα. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν διάφορες παραλλαγές.
Μυζήθρα και κουζίνα
Η φρέσκια και η ξηρή μυζήθρα χρησιμοποιούνται και σε διαφορετικές δημιουργίες. Η φρέσκια μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πιτάκια με μέλι, να φτιάξουμε λαχταριστή μυζηθρόπιτα, μελιτίνια καθώς και να αποτελέσει μέρος ενός μείγματος μαζί με άλλα τυριά για μία τυρόπιτα. Η ξηρή συνήθως επιλέγεται να τριφτεί πάνω από ζυμαρικά, καθώς έχει πιο αλμυρή γεύση και δεν είναι τόσο ιδανική όσο η φρέσκια.
