Οι Ρωμαίοι την αγαπούσαν και έψηναν το μείγμα των αβγών σε ζεστά σκεύη από λαμαρίνα και το αποκαλούσαν patina. Αλλά και στο Βυζάντιο την έφτιαχναν και την ονόμαζαν σφουγγάτο ή καγιανά. Αργότερα, στα χρόνια του Μεσαίωνα στην Αγγλία συνήθιζαν να την αρωματίζουν με διάφορα μυρωδικά ενώ οι φυλές του Βορρά όπως οι Βίκινγκς τις εμπλούτιζαν με παστό χοιρινό για να αντέξουν φυσικά το κρύο κλίμα τους. Ωστόσο, την ονομασία της την πήρε από την γαλλική λέξη omelette, πιθανότατα παραφρασμένη από την αντίστοιχη λατινική λέξη lamina ή lamella υποδηλώνοντας έτσι το σκεύος που χρησιμοποιούνταν κατά το μαγείρεμα της.
Η αφρατη ομελέτα στο κοσμο
Θα λέγαμε πως είναι ένα διεθνές πιάτο, αγαπητό σε πολλούς λαούς ανά τον κόσμο. Κάθε εθνική κουζίνα φυσικά έχει την δική της συνταγή.
Στην Ιταλία φτιάχνουν δυο ειδών , η πρώτη ονομάζεται φριτάτα και περιέχει, εκτός από τα αβγά, σπανάκι, κολοκύθια, μανιτάρι, πράσο αλλά πολλές φορές και αγκινάρα.Η δεύτερη είναι στο φουρνο που μοιάζει αρκετά με σουφλέ αφού μαζί με τα αβγά βάζουν ψωμί και διάφορα τυριά και την αποκαλούν strata.
Στην Ισπανία την αποκαλούν τορτίγια και περιέχει πατάτες, στην χώρα μας την γνωρίζουμε και ως ισπανική.
Στην Κύπρο την ονομάζουν καϊκανάτα, πρόκειται και αυτή για μια αφρατη ομελέτα που περιέχει κρεμμύδια, χαλούμι και για άρωμα ψιλοκομμένο δυόσμο.
Στην Ελλαδα μερικα που δεν θα ηξερες. Στη δε Χίο φτιάχνουν τα περίφημα «καλαμαράκια» που δε έχουν καμία σχέση με τα γνωστά θαλασσινά αλλά είναι τυλιχτές γεμιστές με κιμά. Από τον Πόντο αποκαλείται φούστουρον κατέχοντας ξεχωριστή θέση στην παράδοση αφού η συγκεκριμένη προσφέρεται στον γαμπρό την ημέρα του γάμου.
, ,
