Αλμύρα

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα… τρώγεται με λάδι, λεμόνι και λίγη αλμύρα

Καλοκαιρινό μεσημέρι και στο πιάτο σου, βραστή αλμύρα, καταπράσινη, τραγανή και δροσερή. Δίπλα της, φρέσκο ψητό ψάρι και άφθονο ελαιόλαδο. Ποιος δεν έχει δει αυτό το πιάτο να φτάνει στο τραπέζι, σε μια ταβέρνα πλάι στο κύμα.

Η αλμύρα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά χόρτα του καλοκαιριού. Σήμερα, θα τη βρείτε εύκολα σε λαϊκές αγορές, μανάβικα, κυρίως καλλιεργήσιμη, που πωλείται σε ματσάκια. Τα τρυφερά, μακρόστενα φύλλα της μοιάζουν με χοντρές πράσινες βελόνες και έχουν απαλή, γλυκιά γεύση. Πλέον καλλιεργείται και υπάρχει σε αφθονία. Η γεύση της καλλιεργήσιμης είναι λίγο πιο γλυκιά και μάλιστα αν είναι φρεσκοκομμένη, μπορείς να την απολαύσεις και ωμή, σαν σαλάτα, με λίγο λεμόνι και λάδι.

Η άγρια, όμως, αλμύρα έχει τη δική της μοναδικότητα: πιο μικρόσωμα και σγουρά φύλλα, πιο έντονη γεύση, και μια σπάνια νοστιμιά, γιατί μεγαλώνει άνυδρα, φυσικά, κοντά στη θάλασσα. Η εποχικότητά της την κάνει ακόμα πιο περιζήτητη.

Καθάρισμα και μαγείρεμα

Αφαιρούμε τον χοντρό βλαστό και κρατάμε μόνο τα πολύ τρυφερά μπουκετάκια. Ο μεστός κεντρικός κορμός της αφαιρείται γιατί δεν τρώγεται. Είναι σκληρός με ίνες και πικρίζει ελαφρά.
Την καθαρίζουμε σχολαστικά με τα χέρια, από τα μαραμένα σκουρόχρωμα ή κιτρινισμένα φύλλα. Τη βυθίζουμε σε μπολ με νερό και λίγο ξύδι για λίγα λεπτά να φύγει σκόνη, χώμα ή ζουζούνια. Τινάζουμε την αλμύρα από το πρώτο νερό και επαναλαμβάνουμε με καθαρό νερό. Είναι απαραίτητη αυτή η διαδικασία για σωστό καθάρισμα. Μετά την ξεπλένουμε σε καθαρό νερό και την στραγγίζουμε. Όταν πλυθεί δεν συντηρείται στο ψυγείο γιατί μαραίνεται μέσα λίγες ώρες. Γι’ αυτό αν αγοράσατε μπόλικη καλύτερα να την ζεματίσετε ώστε να συντηρηθεί στο ψυγείο.

1. Βράζουμε νερό σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε ανάλογο αλάτι.
2. Βυθίζουμε την πλυμένη αλμύρα για 2’ (ανάλογα πως μας αρέσει τραγανή η πιο μαλακή)
3. Μετράμε τον χρόνο βρασμού αφού βάλουμε τα χόρτα στο βραστό νερό και μόλις αρχίσει ο βρασμός τους.
4. Όσο βράζουμε τη αλμύρα πιέζουμε με κουτάλα τα χόρτα να μπουν στο νερό που κοχλάζει ώστε να βράσουν ομοιόμορφα Εγώ την βράζω ελάχιστα γιατί είναι πολύ τρυφερή.
5. Αφαιρούμε τυχόν αφρό που σχηματίζεται στην επιφάνεια του βρασμού.
6. Τη βγάζουμε με τσιμπίδα, αμέσως την βυθίζουμε σε μπολ με κρύο νερό και παγάκια ώστε να κοπεί ο βρασμό της. Έτσι θα διατηρηθεί τραγανή τρυφερή και ζωντανό το καταπράσινο χρώμα της.
7. Μετά την βάζουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσει τελείως.

Οι τρυφερές κορυφές της φρεσκοκομμένης αλμύρας τρώγονται ωμές σε όλες τις σαλάτες και ταιριάζουν πολύ με ωμά ψάρια και θαλασσινά. Ενίοτε συγχέετε την αλμύρα με το αλμυρίκι. Είναι δύο τελείως διαφορετικά φυτά. Άλλωστε το σχήμα της είναι τόση ιδιαίτερο που δεν γίνεται να την μπερδέψεις με άλλο φυτό. Η βρασμένη αλμύρα αφού στραγγίσει πολύ καλά, διατηρείται για 2 ημέρες στο ψυγείο, σε γυάλινο σκεύος με καπάκι.

Διατροφικές Πληροφορίες

Πλούσια σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία
Η αλμύρα απορροφά στοιχεία από το αλμυρό περιβάλλον της, γι’ αυτό και είναι πλούσια σε: Νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο και ιώδιο. Περιέχει βιταμίνες: Βιταμίνη C, Βιταμίνη Α (β-καροτένιο), και φολικό οξύ (B9).

Έχει αποτοξινωτική δράση, χάρη στη διουρητική της ιδιότητα, βοηθά στην αποβολή περιττών υγρών και τοξινών από το σώμα. Είναι καλή για τη ρύθμιση σακχάρου & χοληστερίνης
Οι φυτικές ίνες που περιέχει συμβάλλουν στη σταθεροποίηση του σακχάρου και στη μείωση της «κακής» LDL χοληστερίνης.

Αλμύρα σε συνταγές

Τρώγεται ωμή με λάδι και λεμόνι ή ξύδι ιδικά όταν είναι κομμένη την ίδια ημέρα. Η άγρια αλμύρα που φύεται κοντά στη θάλασσα σερβίρεται βραστή σαλάτα, με ελάχιστο βράσιμο, κι έχει ελαφρώς ιωδιούχα επίγευση.

Γίνεται τσιγαριαστή με λίγο σκορδόλαδο στο τηγάνι και ενίοτε δροσίζεται με φρέσκια ψιλοκομμένη ή τριμμένη ντομάτα.

Ταιριάζει πολύ με αυγά μάτια και δροσίζει όλα τα καλοκαιρινά μαγειρέματα λαδερών φαγητών αν την προσθέσεις 1-2 λεπτά πριν σβήσεις το φαγητό. Επίσης ταιριάζει με ψητό ψάρι, ή γαρνίρουμε με αυτήν ωμό ψάρι και ωμά μαριναρισμένα θαλασσινά.

Η ζεματισμένη αλμύρα που περίσσεψε μπορεί να προστεθεί στο τελείωμα ενός θαλασσινού πιάτου στο τέλος του βρασμού: Μακαρονάδα με Αχιβάδες, σαγανάκι γαρίδας, και μύδια αχνιστά.

Για αρχή σας προτείνω να την δοκιμάσετε βραστή σαλάτα λαδολέμονο κι είμαι σίγουρη ότι θα εντυπωσιαστείτε από την γεύση και την φρεσκάδα της. Όση περισσέψει θα σας δώσει έμπνευση στη κουζίνα για νέες δημιουργίες, ειδικά αν είστε είστε μάγειρες με ανησυχίες και σας αρέσει να πειραματίζεστε με γεύσεις και υλικά.