Αν και πρώτη φορά έφτασε στη χώρα μας το 12ο-13ο αιώνα, πολύ γρήγορα αγαπήθηκε και μαγειρεύτηκε με ποικίλους τρόπους, δημιουργώντας καλοκαιρινά πιάτα μοναδικής νοστιμιάς με κυρίαρχο τη μελιτζάνα. Οι μελιτζάνες έχουν χαρακτηριστεί στο παρελθόν ως το χαβιάρι του φτωχού, και όχι αδίκως. Περιέχει βιταμίνες και αποτελεί εξαιρετική πηγή φυτικών ινών.
Ειναι λαχανικο;
Αντιμετωπίζεται σαν λαχανικό, η μελιτζάνα (μέλος της οικογένειας τω νυχτολούλουδων μαζί με τις τομάτες και τις πατάτες) είναι στην πραγματικότητα ένα γιγάντιο μούρο. Οι μελιτζάνες (Solanum melongena) με χώρα προέλευσης την Ασία, είναι ένα πολύ γνωστό και μοναδικό στη γεύση λαχανικό.
Η ανάπτυξη πιο γλυκών ποικιλιών αύξησε τη δημοτικότητα της μελιτζάνας. Καθώς η καλλιέργεια της μελιτζάνας εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, δημιουργήθηκαν αμέτρητα υβρίδια για να πάρουν το πιο γλυκό, πιο σφιχτό λαχανικό, καθώς και για να τα βοηθήσουν
να αναπτυχθούν σε πιο εύκρατα κλίματα (είναι συνηθισμένα σε τροπικά ή υποτροπικά περιβάλλοντα). Οι ποικιλίες είναι πολυάριθμες και καθεμία απαιτεί διαφορετικό τρόπο μαγειρέματος. Άλλες είναι αυτές που μπορούν να γίνουν γεμιστές και άλλες αυτές που
μπορούν να τηγανιστούν.
Πώς να επιλέξουμε
Στην αγορά, αναζητούμε μελιτζάνες με λεία, γυαλιστερή επιδερμίδα, χωρίς ρυτίδες και χωρίς καφέ κηλίδες και εξωτερικά εμφανή χτυπήματα. Προσπαθούμε να βρούμε μελιτζάνα με μίσχο που να φαίνεται υγρός, σημάδι ότι κόπηκε πρόσφατα. Οι μελιτζάνες με θαμπή φλούδα είναι πιθανότατα πολύ ώριμες και θα έχουν πικρή γεύση.
Τρόπος προετοιμασίας
Υπάρχουν κάποιες ποικιλίες, των οποίων η σάρκα είναι ιδιαίτερα σπογγώδης, με αποτέλεσμα να τείνουν να απορροφούν περισσότερο λάδι κατά το μαγείρεμα. Όταν αλατίζουμε την σάρκα της μελιτζάνας και την αφήνουμε το να καθίσει για περίπου 30
λεπτά πριν το μαγείρεμα, έχει ως αποτέλεσμα να αφαιρεί το νερό. Αυτό κάνει τη μελιτζάνα πολύ λιγότερο ικανή να απορροφήσει πολύ λάδι κατά το μαγείρεμα.
Η μελιτζάνα είναι ένα λαχανικό που απαιτεί συγκεκριμένο ψήσιμο Πρέπει να ψηθεί εντελώς μέχρι να γίνει μαλακή, λεία και κρεμώδης, καθώς μόνο τότε θα είναι γευστική.
Τηγάνισμα: Αυτή η μέθοδος μαγειρέματος φαίνεται να είναι ο πιο συχνός τρόπος. Όπως αναφέραμε κάποιες ποικιλίες απαιτούν αλάτισμα ενώ άλλες δεν χρειάζονται αλάτι. Πριν τις βάλουμε στο τηγάνι, βεβαιωνόμαστε ότι το λάδι είναι πολύ ζεστό και τις βάζουμε τις σε φέτες στο τηγάνι σε μία στρώση (αν στριμώξουμε το τηγάνι, η μελιτζάνα δεν θα τηγανιστεί και δεν θα ψηθεί ομοιόμορφα). Γυρίζουμε συχνά και ρυθμίζουμε τη φωτιά για να μην καούν μέχρι οι φέτες να αποκτήσουν ένα πλούσιο καφέ χρώμα. Στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί.
Ψήσιμο στη σχάρα: Όπως και στο τηγάνισμα, αλατίζουμε και στεγνώνουμε τη μελιτζάνα. Αλείφουμε τις φέτες με λάδι και ψήνουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν και να αποκτήσουν ωραίο χρώμα.
Ψήσιμο σε κάρβουνα: Αυτή η μέθοδος ψησίματος δίνει στη μελιτζάνα βαθιά, καπνιστή γεύση και το καμένο δέρμα ξεφλουδίζεται εύκολα. Για να ξεκινήσουμε, τρυπάμε τη μελιτζάνα και μαγειρεύουμε την μελιτζάνα ολόκληρη (με τη φλούδα) απευθείας πάνω σε μια φωτιά στη σχάρα μέχρι να μαυρίσει η φλούδα και η σάρκα να γίνει πολύ μαλακή, για περίπου 15 με 20 λεπτά. Ξεφλουδίζουμε το μαυρισμένο δέρμα, στραγγίζουμε τη σάρκα σε ένα σουρωτήρι ώστε να αφαιρέσουμε όλη την υγρασία. Παρόμοια τεχνική μπορούμε να εφαρμόσουμε και στο γκάζι αερίου.
Ψήσιμο στο φούρνο: Είναι μια μέθοδος μαγειρέματος παρόμοια με αυτή στα κάρβουνα. Η μελιτζάνα μαλακώνει και αποκτά ωραία υφή. Ωστόσο, δεν έχει την ίδια καπνιστή γεύση με την ψητή στα κάρβουνα μελιτζάνα.
Τρόπος αποθήκευσης
Είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε τη μελιτζάνα όταν είναι πολύ φρέσκια. Διαφορετικά
μπορούμε να την διατηρήσουμε για δύο ή τρεις ημέρες στο συρτάρι του ψυγείου.
