Τις τελευταίες δεκαετίες γιορτάζουμε και στην πατρίδα μας τον Άγιο Βαλεντίνο, έναν άγιο της καθολικής εκκλησίας, που κατά κάποιο τρόπο προσωποποιεί τον έρωτα. Οι περισσότεροι, ίσως όχι άδικα, θεωρούν ότι η γιορτή αυτή είναι ένα σύγχρονο εμπορικό κατασκεύασμα, που δεν συνδέεται με παλιότερες αντιλήψεις και δοξασίες. Ωστόσο, όπως κάθε γιορτή και η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου έχει τη δική της ιστορία.
Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου θεσπίστηκε από τον Πάπα Γελάσιο το 469, για να τιμήσει ένα μάρτυρα που ήταν θαμμένος στη Via Flaminia. Eεπειδή η ημερομηνία της 14ης Φεβρουαρίου συνέπιπτε με τον εορτασμό της παγανιστικής γιορτής των Λουπερκαλίων πολλοί θεώρησαν πως οι εορτασμοί αυτοί αντικαταστάθηκαν από τον Άγιο Βαλεντίνο. Ωστόσο δεν υπάρχει κανένα αξιόπιστο στοιχείο που να αποδεικνύει πως τα Λουπερκάλια είχαν κάποια σχέση με τους ερωτευμένους.
Πως λοιπόν ένας χριστιανός άγιος συνδέθηκε με το ομορφότερο και πιο δυνατό συναίσθημα που μπορούμε να βιώσουμε, τον έρωτα; Δυο λαϊκές αφηγήσεις προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτή τη σύνδεση. Σύμφωνα με την πρώτη ο Βαλεντίνος ήταν ιερέας που πάντρευε κρυφά τα ερωτευμένα ζευγάρια, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη είχε ερωτευτεί την κόρη του δεσμοφύλακά του. Παρόλα αυτά η πρώτη αναφορά που συνδέει τον Άγιο Βαλεντίνο με τους ερωτευμένους προέρχεται από τον Άγγλο ποιητή Geoffrey Chaucer το 1382. Στο ποίημα του Parliament of Fowls διαβάζουμε:
“Γιατί αυτό συνέβη την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου
Όταν κάθε πουλί έρχεται να βρει το ταίρι του.”
