Ακτινίδιο

Το ακτινίδιο λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης δεν αφήνει και τις καλύτερες πρώτες εντυπώσεις. Είναι ένα κατεξοχήν χειμερινό και ζουμερό φρούτο, με ξεχωριστή γλυκόξινη γεύση, που εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεχωριστή θέση στην ελληνική κουζίνα. Αναγνωρίζεται ως το εθνικό φρούτο της Κίνας και είναι γνωστό και ως κινέζικο φραγκοστάφυλο. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, η παραγωγή του γίνεται ιδιαιτέρως εντατικά και αποτελεί, προς έκπληξη πολλών, ένα από τα φρούτα με την μεγαλύτερη εξαγωγή προσφέροντας σημαντικά έσοδα.

Παγκοσμίως υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες. Στο ελληνικό εμπόριο μπορούμε να βρούμε εύκολα αυτό το μοναδικό φρούτο. Επιλέγουμε καρπούς που είναι σκληροί, χωρίς εξωτερικά τραύματα. Σημείο ελέγχου αποτελούν τα δυο του άκρα. Τα ακτινίδια διατηρούνται έξω από το ψυγείο μέσα σε ειδικές σακούλες (χάρτινες) και μακριά από το ηλιακό φως. Για να μην μαυρίσουν κατά την αποθήκευσή τους στην κατάψυξη, μπορούμε να τα περάσουμε με λίγο λεμόνι. Ωστόσο, αν είναι μαλακά και αρκετά γινωμένα καλό είναι να μπαίνουν στο ψυγείο για να μην παραγίνουν. Μπορούν ακόμα, να καταψυχθούν (συνίσταται να αφαιρείται ο εξωτερικός φλοιός και να κόβονται σε κομμάτια) είτε να αποξηραθούν. Βέβαια η τελευταία επιλογή δεν έχει και τόσο μεγάλη θρεπτική αξία, καθώς στο εμπόριο τα βρίσκουμε με έξτρα ζάχαρη.

Το ακτινίδιο αποτελεί ένα γευστικότατο φρούτο, για αυτό μπορεί να καταναλωθεί ωμό, σκέτο ή μέσα σε άλλες δροσερές παρασκευές, δίνοντας μια έξτρα ξινή και δροσιστική νότα. Μπορεί να προστεθεί σε smoothes και χυμούς, αλλά να αποτελέσει και ένα από τα συστατικά μιας μαρινάδας για κρέατα. Μπορούμε να φτιάξουμε κοκτέιλ καθώς και σε γρανίτες. Τέλος, το βλέπουμε και σε γλυκίσματα ως διακοσμητικό στοιχείο, λόγω του έντονου πράσινου χρώματος που έχει.