Τσουρέκι, το γλυκό ψωμί της Λαμπρής
Κάθε Μεγάλη Πέμπτη το έθιμο επιτάσσει τα σπίτια να ετοιμαστούν για την μεγάλη γιορτή της Ανάστασης.
Ανάμεσα στις ετοιμασίες κεντρικό ρόλο έχουν το βάψιμο των αυγών και φυσικά το ψήσιμο του τσουρεκιού. Τα τσουρέκια αποτελούν το κατεξοχήν γλυκό της Λαμπρής μαζί με τα λαμπριάτικα κουλούρια. Έτσι όπως το χριστόψωμο και η βασιλόπιτα πλαισιώνουν τις γιορτές των Χριστουγέννων και τις Πρωτοχρονιάς, η Λαμπρή δεν νοείται χωρίς τσουρέκια.
Φυσικά η παρασκευή γλυκών ψωμιών για την γιορτή της Ανάστασης συναντάται σε πολλούς πολιτισμούς από την Αγγλία, τη Γερμανία μέχρι και την Ιταλία. Σε όλα αυτά τα γλυκά η ζύμη παρασκευάζεται από γάλα και αυγά, σηματοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο το τέλος της Νηστείας, που είναι αυστηρότερη στην καθ’ ημάς Ανατολή. Παρόλα αυτά τα μυρωδάτα τσουρέκια με το μαχλέπι τη μαστίχα, αποτελούν μια παράδοση της ανατολικής Μεσογείου, που πιθανότατα διαμορφώθηκε τα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η ονομασία τσουρέκι προέρχεται από την τούρκικη λέξη **Çöreğ**, η οποία δηλώνει κάθε είδους ζύμη. Ωστόσο η συνταγή δεν φαίνεται να έχει σχέση με την τούρκικη κουζίνα αφού στα τούρκικα ονομάζεται **Paskalya Çöreği**, δηλαδή ψωμί της πασχαλιάς. Η παράδοση της παρασκευής τσουρεκιού συναντάται αυτούσια στην Αρμενία, όπου τα τσουρέκια ονομάζονται **Ceoreg**. Από την Αρμενική παράδοση μαθαίνουμε πως τα τσουρέκια πλέκονται σαν πλεξούδα, για να συμβολίσουν το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού. Μάλιστα οι Αρμένιοι συνηθίζουν να βάζουν στα τσουρέκια τους νομίσματα.
Τα τσουρέκια κατά κανόνα διακοσμούνται με κόκκινα αυγά, το κατεξοχήν σύμβολό της αναγέννησης και της ζωής. Το συγκεκριμένο έθιμο φαίνεται πως πηγαίνει πολύ μακριά στο χρόνο. Σε ένα βυζαντινό κείμενο του 12ου αιώνα αναφέρεται ότι οι κάτοικοι ενός χωριού στην Θράκη προσέφεραν τη Λαμπρή στον ιερέα άρτους διακοσμημένους με αυγά. Μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι αυτοί οι άρτοι δεν θα ήταν απλά ψωμιά αλλά τσουρέκια.
Ανεξάρτητα, όμως, από τους συμβολισμούς και την ιστορία, για τον καθένα μας η ευωδία των τσουρεκιών δημιουργεί σε όλους μας μια αίσθηση οικειότητας και γλυκύτητας. Όσα νόστιμα τσουρέκια κι αν αγοράσουμε τίποτα δεν συγκρίνεται με την νοστιμιά του σπιτικού τσουρεκιού. Ταυτόχρονα η μυρωδιά τους ξυπνά τις παιδικές μας αναμνήσεις και δημιουργεί αναμνήσεις στα παιδιά μας που θα τις ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.