Οι καλόγεροι του Μεσαίωνα, λέει ο μύθος, για να ανταπεξέλθουν στις στερήσεις της Σαρακοστής, βάφτιζαν ψάρι το κρέας, Ύστερα το έτρωγαν με ήσυχη τη συνείδηση τους. Στις μέρες μας πάλι, δε χρειάζεται να καταφύγουμε σε τέτοιες πρακτικές. Τα νηστισιμα σαρακοστιανά φαγητά μπορούν να συναγωνιστούν επί ίσοις όροις τα αρτύσιμα. Έτσι, ακόμα και αν έχετε καλεσμένους στο σπίτι την περίοδο της Σαρακοστής ή κάποιας άλλης νηστείας θα απολαύσετε ένα υπέροχο τραπέζι.
Λίγοι γνωρίζουν πως τα σαρακοστιανά φαγητά έχουν καταβολές από την αρχαία Ελλάδα. Τοποθετούνταν μετά το τέλος των ξέφρενων εορτασμών στα Λήναια και τις άλλες γιορτές προς τιμήν του θεού Διονύσου.
Ακολουθούσε ένα διάστημα με έντονο το στοιχείο της εγκράτειας για λόγους εξαγνισμού. Μέχρι τις επόμενες διονυσιακές γιορτές, ήταν απαραίτητη η κάθαρση του αρχαίου πολίτη. Έτσι, με τα μετέπειτα σαρακοστιανά φαγητά και όχι μόνο, εξαγνίζονταν από τη σάτιρα, την υπερβολή και τα σκωπτικά πειράγματα. Τα “φαγητά νηστίσιμα” των αρχαίων είναι αντίστοιχα με τα δικά μας σαρακοστιανά φαγητά. Σκεφτείτε θαλασσινά, ή και σαλιγκάρια με πλιγούρι ή κριθάρι ή ξηρούς καρπούς καθώς δεν ήταν γνωστό ακόμη τότε το ρύζι.