Η ζελατίνη είναι ένα ζωικής προέλευσης προϊόν που προκύπτει από το κολλαγόνο του δέρματος και οστών ζώων. Είναι ημιδιάφανη, άχρωμη, άγευστη, εύθραυστη (όταν είναι σε ξηρή μορφή). Το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη gelatus, η οποία σημαίνει σκληρός ή παγωμένος.
Στο εμπόριο τη βρίσκουμε σε σκόνη, σε κοκκώδη μορφή, αλλά και σε μορφή λεπτών φύλλων. Χρησιμοποιείται κυρίως στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική για να πήξουν τα υγρά μείγματα.
Ο τρόπος χρήσης της είναι αρκετά απλός. Διαλύουμε πρώτα τη ζελατίνη σε κρύο νερό. Στη συνέχεια το διάλυμα ζελατίνης προστίθεται σε ζεστό υγρό. Με τον τρόπο αυτό τα μόρια του κολλαγόνου χαλαρώνουν και απλώνουν. Τότε λοιπόν το μείγμα είναι έτοιμο να μπει στο ψυγείο για ένα ολόκληρο βράδυ. Όταν παγώσει, μετατρέπεται σε ένα μαλακό και διάφανο στερεό μείγμα, δηλαδή σε ζελέ.
Η ζελατίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή τροφίμων όπως το παγωτό, το γιαούρτι, τις κονσέρβες κρέατος, τις σούπες, τους φρουτοχυμούς, τα μαρσμέλοου, τις σάλτσες, την πανακόττα. Χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή ζελέδων. Δεν προτείνεται όμως ο συνδυασμός της με ανανά, γκουάβα, ακτινίδο ή πιπερόριζα (τζίντζερ).