Φαγητα

Το καθημερινο φαγητο απασχολεί όλες τις οικογένειες.

Το φαγητο δεν ικανοποιεί μόνο την ανάγκη για επιβίωση. Ο πολιτισμός και η ιστορία του αφορούν και μελετώνται από πολλούς επιστημονικούς κλάδους. Τη λαογραφία, την κοινωνιολογία, την αρχιτεκτονική, την ψυχολογία, την οικονομία. Η κουζίνα είναι ένα μέρος του σπιτιού σε άμεση σχέση με το ανθρώπινο σώμα και ψυχή. Με τις διαθέσεις και τις επιθυμίες μας. Ένα μέρος όπου όλες οι αισθήσεις μας απογειώνονται: όραση, ακοή, γεύση, αφή και όσφρηση. Τα καθημερινα φαγητα και μάλιστα οι συνταγες από την Αργυρω σου λύνουν τα χέρια!

Τα φαγητα που τρώμε λένε πολλά για εμάς, για την προσωπικότητα και τη στάση μας. Γι’ αυτό και η “κουλτούρα του φαγητού” είναι κεντρική για τη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας κάθε λαού. Με άλλα λόγια, οι συνταγες που επιλέγουμε για τα καθημερινά και γιορτινά μας φαγητα που έχει να προτείνει η Αργυρω, ο τρόπος επεξεργασίας των υλικών, η φροντίδα της καθαριότητας, τα σκεύη και η ποικιλία των γεύσεων στην εξέλιξη των χρόνων δεν είναι παρά μία απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι φορέας μίας ανώτερης κουλτούρας. Είναι μέλος μίας κοινότητας που αυτοπροσδιορίζεται και μέσα από τα φαγητα της.

Οι συνταγες που επιλέγουμε για τα καθημερινα μας φαγητα εξαρτώνται από την οικονομική μας κατάσταση.

Την ψυχολογική διάθεση, τα θρησκευτικά πιστεύω και ασφαλώς από τον διαθέσιμο χρόνο. Εξίσου ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει κάθε άτομο να καλύψει το χρονικό κενό μεταξύ των βασικών διαδικασιών που απαιτούνται για την προετοιμασία των φαγητών. Άλλοι προετοιμάζουν το επόμενο μαγειρικό βήμα, εξασφαλίζοντας οικονομία στον συνολικό χρόνο του μαγειρέματος. Άλλοι κάνουν κάτι άσχετο με τη μαγειρική διαδικασία, οι περισσότεροι ασχολούνται με την καθαριότητα του χώρου που χρησιμοποιούν.

Προσωπικά, βάζω ένα άτυπο στοίχημα με τον εαυτό μου πως θα φτιάξω το φαγητο δημιουργώντας όσο το δυνατόν λιγότερους λεκέδες στα σκεύη που χρησιμοποιώ και στα ρούχα μου. Συνήθως είναι ένα στοίχημα που χάνω! Κάποια στιγμή κάποιος θα έπρεπε να μελετήσει το παράδοξο της κουζίνας. Όσο προσεκτικός και τακτικός και αν είσαι, κάθε φορά που φτιάχνεις φαγητό, θα βρεθείς αντιμέτωπος με μία πληθώρα αντικειμένων, πρώτων υλών και σκευών, που, παρά τις αρχικές σου προθέσεις, καταλήγουν να εξαπλώνονται σε όλον τον χώρο. Κάποιες φορές μάλιστα, μυστηριωδώς, διασκορπίζονται και σε άλλα δωμάτια του σπιτιού!

Καθημερινα φαγητα και κουζίνα

Η κουζίνα μας, λοιπόν, είναι ένας χώρος που δε γίνεται αντιληπτός μόνο με τις ευκλείδειες παραμέτρους της γεωμετρίας. Είναι ένα άυλο μόρφωμα που μετακινείται μαζί μας και αλληλεπιδρά με εξωγενή ερεθίσματα και τον συναισθηματικό μας κόσμο. Και το να μαγειρεύεις φαγητα δεν είναι απλώς μία δεξιότητα, είναι πραγματική τέχνη. Γιατί όσο κι αν οι συνταγές περιλαμβάνουν σαφείς οδηγίες και αριθμητικές ενδείξεις για τις ποσότητες, ο τρόπος παρασκευής μένει τελικά πάντα προσωπικός. Και κάθε φορά που μαγειρεύουμε, τον επινοούμε ξανά από την αρχή. Το φαγητο είναι ενστικτώδης τέχνη. Δε θα μπορούσε ποτέ να είναι απολύτως δεσμευμένη με ακριβείς ποσότητες, χρόνους και θερμοκρασίες.

Από τους “Πάπυρους του Οξυρρύγχου”, το πρώτο ελληνικό βιβλίο μαγειρικής που γράφτηκε στην Αίγυπτο, μέχρι τα καθημερινα φαγητα από την Αργυρω, καθημερινά στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και στο διαδίκτυο, έχει διανυθεί ασφαλώς τεράστιος δρόμος. Πάντα, όμως, το φαγητο είναι συνδεδεμένο με την παράδοση και τη μνήμη. Με τον ελεύθερο χρόνο, την οικογένεια, ακόμη και με τον τρόπο που μιλάμε και σκεφτόμαστε. Ζούμε γύρω από το τραπέζι του φαγητού, υιοθετούμε την προσωπική μας ιεροτελεστία, όταν τρώμε, σκεφτόμαστε με όρους γαστριμαργικούς. Πικραίνουμε ή γλυκαίνουμε τους άλλους, βάζουμε αλατοπίπερο στις σχέσεις μας. Αποφεύγουμε το ξαναζεσταμένο φαγητο και όσο κι αν προσπαθούμε, θα υπάρξουν και εκείνες οι φορές που στο τέλος θα τα κάνουμε όλα σαλάτα!