Γαρίδες σαγανάκι της Αργυρώς

Πρώτα καθαρίζουμε το σώμα από τις γαρίδες (κρατώντας τα κεφάλια πάνω στο σώμα). Αφαιρούμε το έντερο. 

Σε τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο.

Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι στις γαρίδες και τις ροδίζουμε στο ελαιόλαδο για 1΄ από κάθε πλευρά.

Προσθέτουμε το ξερό κρεμμύδι, τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τη μαραθόριζα.

Αφήνουμε να σοταριστούν για 3-4 λεπτά. Σβήνουμε με το ούζο τις γαρίδες σαγανάκι.

Βγάζουμε τις γαρίδες σε πιάτο για να μην παραβράσουν, τις σκεπάζουμε και τις αφήνουμε στην άκρη.

Προσθέτουμε την ντομάτα και τη ζάχαρη.

Αφήνουμε να βράσει η σάλτσα για 6-7 λεπτά σε δυνατή φωτιά μέχρι να μελώσει.

Ξαναβάζουμε τις γαρίδες στη σάλτσα και ελέγχουμε το αλατοπίπερο.

Βράζουμε για 1-2 λεπτά. Προσθέτουμε τη φέτα σε κομμάτια, να λιώσει με τη ζέστη του τηγανιού.

Σβήνουμε τη φωτιά.

Πασπαλίζουμε με το μαϊντανό.

Σερβίρουμε τις γαρίδες σαγανάκι, με ζεστό τραγανό ψωμί.

Για γαρίδες σαγανάκι νηστίσιμες, απλά παραλείψτε το στάδιο με τη φέτα.

Ελάχιστο ελαιόλαδο θα δώσει νοστιμιά στη συνταγή, χωρίς να βαρύνει καθόλου τη σάλτσα.

Προσέξτε το μαγείρεμα της γαρίδας. Τη θέλουμε ολόφρεσκη, τρυφερή και ζουμερή με όλα τα ζουμάκια της μέσα στη σάλτσα. Αυτό το πετυχαίνουμε με ολιγόλεπτο βρασμό. Έτσι δεν σκληραίνει στο τέλος και δεν αποκτά ελαστική υφή.

Κρατήστε το κεφάλι της γαρίδας, γιατί δίνει τους πολύτιμους χυμούς του, ενισχύοντας τη σάλτσα με θαλασσινή φρεσκάδα.

Όλη η παρασκευή, πρέπει να γίνει μέσα στο ίδιο σκεύος και όλα τα υλικά να αφήσουν το πολύτιμο άρωμα τους μέσα στην σάλτσα.

Σε αυτήν τη συνταγή, η γεύση του ούζου και της μαραθόριζας κάνουν πραγματικά την διαφορά. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και η γεύση αξέχαστη.

Η προσθήκη καυτερής πιπεριάς δίνει στο πιάτο πικάντικη νότα.

Αν θέλετε να απολαύσετε γαρίδες σαγανάκι κατά την διάρκεια της νηστείας, μπορείτε απλά να παραλείψετε την φέτα.

Το όνομα γαρίδες σαγανάκι, προέκυψε από το σκεύος μέσα στο οποίο μαγειρεύεται. Το γνωστό σε όλους μας σαγανάκι, το μικρό δηλαδή τηγάνι με δυο χερούλια για χρήση σε γκάζι.

Πρωτοεμφανίστηκε σαν συνταγή, τη δεκαετία του 1960 στο Μικρολίμανο του Πειραιά, μια περιοχή που φημιζόταν από τότε μέχρι και σήμερα, για τους θαλασσινούς μεζέδες πλάι στη θάλασσα. Εξ’ ου και το δεύτερο όνομα της συνταγής, Γαρίδες Μικρολίμανο.

Η συνταγή γνώρισε μεγάλη άνθιση και διαδόθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 60, για να καλύψει τη μεγάλη ζήτηση για νόστιμους ελληνικούς μεζέδες, όταν άρχισαν να καταφτάνουν τα μεγάλα κύματα τουριστών στην Αθήνα και στα ελληνικά νησιά.

Θα βρείτε πολλές παραλλαγές πάνω σε αυτή τη συνταγή. Είναι εύκολη, με πλούσια γεύση που σου μένει αξέχαστη.

Η φρεσκάδα της γαρίδας, η νοστιμιά της φέτας που λιώνει μέσα στη δεμένη σάλτσα ντομάτας όπου όλα μαγειρεύτηκαν ισορροπημένα, έχει σαν αποτέλεσμα έναν εξαιρετικό θαλασσινό μεζέ που όποιος δοκιμάζει δεν τον ξεχνάει πότε.

Απαραίτητο για πλήρη απόλαυση, σεβασμός στα υλικά, φρεσκοψημένο ψωμί από προζύμι, παγωμένο ούζο και καλή παρέα.