Τι είναι το σιμιγδάλι;
Το σιμιγδάλι είναι εκλεκτής ποιότητας προϊόν της αλευροποιίας που χρησιμοποιείται σε γλυκιές και αλμυρές παρασκευές. Λαμβάνεται από την άλεση αλεύρων σε μορφή χοντρόκοκκης σκόνης, απαλλαγμένο από τα συστατικά του επικαρπίου. Ανάλογα με το μέγεθος των κόκκων του, χωρίζεται σε ψιλό, το οποίο έχει κόκκους πολύ μικρού μεγέθους, όπως οι κόκκοι του αλατιού και σε χοντροαλεσμένο, το οποίο έχει μεγαλύτερο μέγεθος κόκκων. Υπάρχει, δηλαδή, το λεγόμενο ψιλό και χοντρό σιμιγδάλι και χρησιμοποιείται σε πολλές συνταγές. Επίσης, υπάρχει και το σιμιγδάλι καλαμποκιού που αλλιώς ονομάζεται πολέντα. Το σιμιγδάλι καλαμποκιού έχει άρωμα καλαμποκιού, ανοιχτό κίτρινο χρώμα και είναι λεπτόκοκκο. Γενικά αυτή μορφή αλεύρου χρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα και είναι βασικό συστατικό τους ως κρέμα σιμιγδαλιού. Οι θερμίδες του ωστόσο αλλά και η θρεπτική του αξία είναι άξιο αναφοράς.
Ψιλό και χοντρό σιμιγδάλι στην μαγειρική
Το ψιλό σιμιγδάλι συχνά ανακατεύεται με άλλα είδη αλεύρων για την παρασκευή άλλων προϊόντων. Φαίνεται πως αποδίδει μια τραγανότητα στις παρασκευές μας. Συνεπώς, συνεισφέρει στην δομή του προϊόντος. Δίνει ωραίο άρωμα, υφή και γεύση που συναποτελούν σ’ ένα σίγουρο αποτέλεσμα.
Το χοντρό σιμιγδάλι από σκληρό σιτάρι χρησιμοποιείται για την παρασκευή κυρίως παραδοσιακών ζυμαρικών, καθώς καθίσταται πιο εύκολη η διαχείριση της ζύμης. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή διάφορων αρτοσκευασμάτων και βουτημάτων. Μπορούμε να φτιάξουμε, επίσης, και άλλα γνωστά παραδοσιακά γλυκίσματα.
Το σιμιγδάλι στην ελληνική κουζίνα
Το σιμιγδάλι είναι ένα πολύ αγαπητό υλικό στην ελληνική κουζίνα. Η χρήση του είναι αρκετά διαδεδομένη τόσο στη βιομηχανία για την παρασκευή ζυμαρικών όσο και στην κουζίνα μας για την παρασκευή γευστικών συνταγών. Στην ελληνική κουζίνα υπάρχουν πάμπολλες συνταγές με γλυκά με σιμιγδάλι ως βάση και δεν είναι τυχαίο αυτό το γεγονός. Αφού το σιμιγδάλι πάντα ήταν ένα υλικό προσβάσιμο και από νωρίς είχαν αναγνωριστεί οι θετικές του επιδράσεις στην υγεία. Είναι γνωστό ότι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να ρουφήξει τα υγρά, καθώς έχει απορροφητικές ιδιότητες. Επίσης, αποτελεί γνωστό συστατικό στην ασιατική κουζίνα και γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές στη δυτική κουζίνα.
Πώς παράγεται;
Πρόκειται για θραύσματα του κόκκου των σιτηρών, κυρίως του σκληρού σιταριού, αφού προηγηθεί διαβροχή, αποξήρανση, κοσκίνισμα και άλεση. Παλαιότερα ήταν γνωστό ως σεμίδαλις. Υπάρχει σιμιγδάλι καλαμποκιού. Ουσιαστικά είναι χονδροαλεσμένο σιτάρι από το οποίοι αφαιρείται το πίτυρο, δηλαδή ο εξωτερικός φλοιός του καρπού. Έχει χρώμα κίτρινο, που οφείλεται στα καροτινοειδή που περιέχει. Λόγω της αυξημένης περιεκτικότητάς του σε υδατάνθρακες πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Είναι ιδανικό για χορτοφάγους και για περιόδους νηστείας. Βάση του βαθμού άλεσης προκύπτει και το χοντρό και ψιλό σιμιγδάλι
Θρεπτική αξία σιμιγδαλιού
Το σιμιγδάλι πρόκειται για τροφή υψηλής θρεπτικής αξίας. Περιέχει πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας (12,68%), νερό (12,67%), φυτικές ίνες (3,9%), υδατάνθρακες (72,83%), λίπος (1,05%). Περιέχει επίσης σίδηρο, φώσφορο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, κάλιο, βιταμίνες θειαμίνη, νιασίνη, ριβοφλαβίνη, Β6, Β9 και Ε. Έχει ελάχιστα λιπαρά. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη, η οποία συμβάλλει στο να διατηρήσουν τα ζυμαρικά το σχήμα τους ενώ βράζουν, παρέχοντάς τους συγχρόνως και μια υπέροχη γεύση. 100 g σιμιγδαλιού παρέχουν 360 θερμίδες. Το σιμιγδάλι που διατίθεται στην κατανάλωση ή για τις ανάγκες παραγωγής ζυμαρικών πρέπει να πληροί και τους παρακάτω όρους: να έχει υγρασία με ανώτατο όριο 13,5%, γλουτένη τουλάχιστον 26% και πίτυρα έως 0,8%. Οι θερμίδες που αποδίδει το σιμιγδάλι ενισχύουν το θερμιδικό περιεχόμενο των πιάτων σας.
