Η ιστορία πίσω από τις τηγανίτες και τα pancakes

Τελικά οι τηγανίτες και τα pancakes είναι το ίδιο; Όλοι έχουμε αναρωτηθεί αν έχουν διαφορές και ποιες είναι αυτές. Για αυτό που είμαστε σίγουροι όμως, είναι ότι και τα δύο είναι πολύ αγαπητά σε μικρούς και μεγάλους. Το ιδανικό πρωινό ή απογευματινό με πολλές παραλλαγές για κάθε γούστο. Είτε τα φτιάξετε αλμυρά ή γλυκά, και τα δυο θα σας ξετρελάνουν. Και αυτό γιατί μπορείτε να βάλετε την φαντασία σας να δουλέψει και να τα φτιάξετε με υλικά που αγαπάτε περισσότερο. Χωρίς περιορισμούς, χωρίς δυσκολία και κυρίως γρήγορα και απλά. Αυτή η αγαπημένη τηγανητή πίτα λοιπόν, με βάση το αλεύρι και το νερό γλυκαίνει και χορταίνει την ανθρωπότητα εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι οι τηγανίτες είναι ίσως η παλαιότερη και πιο διαδεδομένη τροφή ακόμα και στις προϊστορικές κοινωνίες.

Οι τηγανίτες – όπως μεταφράζονται τα pancakes στα ελληνικά- έχουν τις ρίζες τους στην Εποχή του Λίθου. Στην Αρχαία Ελλάδα, παρασκευάζονταν με αλεύρι σίτου, ελαιόλαδο, μέλι και πηγμένο γάλα και σερβίρονταν για πρωινό. Ένα άλλο είδος τηγανίτας ήταν ο σταιτίτης, ζυμάρι από αλεύρι ποικιλίας σιταριού που ολοκληρώνεται με μέλι, σουσάμι και τυρί. Οι τηγανίτες μπορούν να σερβίρονται για πρωινό ή επιδόρπιο, και σε ορισμένα σημεία όπως στην Κέρκυρα και την Πάτρα, σερβίρονται τις ημέρες των εορτών του Αγίου Σπυρίδωνα και του Αγίου Ανδρέα.

Στην Αγγλική Αναγέννηση (16ος και αρχές 17ου αι. μ.Χ.) φαίνεται πως οι άνθρωποι συνήθιζαν να φτιάχνουν τις πίτες αυτές, τις οποίες γαρνίριζαν με μπαχαρικά και κρασί sherry. Στην Αγγλία καθιερώθηκε και ειδική ημέρα αφιερωμένη στα pancakes: η Pancake Day ή Pancake Tuesday (ή αλλιώς “Shrove Tuesday”). Γιορτάζεται πριν το ξεκίνημα της νηστείας του Πάσχα και ήταν μια καλή ευκαιρία να αδειάσουν οι άνθρωποι τα κελάρια τους από αυγά, γάλα, βούτυρο και λίπος που δεν επρόκειτο να καταναλώσουν το επόμενο διάστημα για όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής.

Στην Αμερική, την πρώτη επίσημη καταγραφή για συνταγή pancakes, τη συναντούμε στο βιβλίο American Cookery της Amelia Simmons το 1796. Μάλιστα σ’ αυτό υπάρχουν δύο συνταγές: μια για Johny Cake ή Hoe Cake με γάλα και μελάσα και μία για Indian Slapjack με τέσσερα αυγά. 

Σήμερα, τα pancakes φτιάχνονται και καταναλώνονται σε όλο τον κόσμο, ενώ η βασική συνταγή έχει διανθιστεί με νέες προσθήκες ή παραλλαγές και ό,τι γαρνιτούρα μπορεί να φανταστεί κανείς: μέλι, σιρόπι σφενδάμου, σιρόπι σοκολάτας, ψιλοκομμένα φρέσκα φρούτα, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς κ.ά. Ακόμα και αλμυρές με την προσθήκη αυγών, κιμά, μπέικον, λουκάνικου και τυριών.

Οι αγγλικές τηγανίτες έχουν τρία βασικά συστατικά: αλεύρι, αυγά και γάλα. Ο χυλός είναι πολύ ρευστός. Το αποτέλεσμα είναι μία ωχρή τηγανίτα με πολλές φυσαλίδες που δεν φουσκώνει. Είναι παρόμοιες με τις γαλλικές κρέπες και τα ιταλικά Crespelle. Μπορούν να καταναλωθούν ως γλυκό με παραδοσιακό σιρόπι από χυμού λεμονιού και ζάχαρη ή τυλιγμένο και γεμιστό με αλμυρή γέμιση όπου τρώγεται ως κύριο πιάτο. 

Στη Βρετανία, οι τηγανίτες παρασκευάζονται κυρίως από ζυμάρι το οποίο δεν περιέχει διογκωτικά και μοιάζει με κρέπα.

Οι αμερικανικές τηγανίτες φτιάχνονται με αυγά, αλεύρι γάλα και μπέικιν πάουντερ. Συχνά, προσθέτουν στο μείγμα βουτυρόγαλα, βατόμουρα, φράουλες, μπανάνες, μήλα, κομματάκια σοκολάτας, τυρί ή ζάχαρη. Τις σερβίρουν σε μια στοίβα από δύο ή τρεις τηγανίτες με σιρόπι σφενδάμου και βούτυρο, και συχνά συνοδεύεται από μπέικον, τοστ, αυγά ή λουκάνικο. Επίσης, κάποιες συνταγές περιλαμβάνουν μαρμελάδα, φυστικοβούτυρο, ξηρούς καρπούς, φρούτα, μέλι, ζάχαρη άχνη, σαντιγί, σιρόπι από ζαχαροκάλαμο και μελάσα.

Στην Ιταλία οι τηγανίτες ονομάζονται “Crespelle” ή “scrippelle” και γεμίζονται με σπανάκι και τυρί, ενώ πολλές φορές περιχύνονται με σάλτσα ντομάτας.

Οι τηγανίτες και τα pancakes είναι πίτες με βάση τους το αλεύρι και το γάλα. Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει οι τηγανίτες να είναι επίπεδες, ενώ τα ξενόφερτα pancakes είναι πιο αφράτα και χοντρά σε πάχος. Η γαρνιτούρα είναι αυτό που θα τα ξεχωρίσει. Όπως και αν θες να τα πεις, το σίγουρο είναι ότι θα τα λατρέψεις και θα τα φτιάχνεις ξανά και ξανά.