Καλοκαιρινά γεμιστά όλο νοστιμιά και γλύκα, με γεύση από τα παλιά

Τα γεμιστά του καλοκαιριού είναι αγαπημένη συνταγή όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Μεσογείου.

Τα γεμιστά το καλοκαίρι είναι η επιτομή της απόλαυσης.

Ντομάτες γεμιστές, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκυθάκια, κρεμμύδια γεμιστά! Όλα τα λαχανικά γεμίζονται με διαφορετικές γεμίσεις.

Ακόμα και φύλλα γεμίζουμε όπως αμπελόφυλλα, φύλλα κρεμμυδιών, λάπαθα, μαρούλι, κολοκυθολούλουδα μέχρι και φύλλα από κυκλάμινα γεμίζουν στα Δωδεκάνησα.

Ένα ταψί με αρωματικά ζουμερά γεμιστά που έχουν μέσα λίγο από όλα τα λαχανικά και μυρωδικά είναι ένα από τα καλύτερα φαγητά του καλοκαιριού.

Η γέμιση για γεμιστά μπορεί να είναι με ρύζι λαχανικά και πολλά βότανα. Τα γεμιστά γίνονται πεντανόστιμα αν αντί για ρύζι βάλεις πλιγούρι. Τα παλιά χρόνια στα νησιά του Αιγαίου δεν υπήρχε ρύζι. Τα γεμιστά του καλοκαιριού αλλά και όλα γεμιστά γίνονταν με πλιγούρι και πιστέψτε με η νοστιμιά είναι μεγαλύτερη γιατί το πλιγούρι σαν υλικό απορροφάει όλες τις γεύσεις και κρατάει μέσα του υγρασία.

Σαν αποτέλεσμα έχουμε γεμιστά ζουμερά σπυρωτά και πάρα πολύ νόστιμα.

Η γέμιση για τις γεμιστές ντομάτες, πιπεριές και κολοκυθάκια μπορεί να έχει και κιμά.

Τα γεμιστά με κιμά είναι κορυφαία συνταγή. Για μεγαλύτερη νοστιμιά το κρέας ψιλοκόβεται στο χέρι σε πολύ μικρά κομμάτια και γίνεται σαν χοντρός κιμάς. Αυτός ο «κιντιστός» κιμά δίνει πολύ νοστιμιά σε ντομάτες γεμιστές στα γεμιστά κολοκυθάκια αλλά και σε όλα τα γεμιστά φούρνου ή κατσαρόλας ανεξαιρέτως.

Συνήθως τα γεμιστά με κιμά φτιάχνονται όταν έχουν καλεσμένους στο σπίτι. Και τα ορφανά γεμιστά γίνονται για το καθημερινό τραπέζι.

Γι’ αυτό τον λόγο αν χρησιμοποιείτε ρύζι στα γεμιστά πρέπει να βάλετε ρύζι Καρολίνα που έχει απορροφητικές ιδιότητες.

Το κίτρινο μακρύκοκκο ρύζι δεν είναι το σωστό ρύζι για τα γεμιστά. Είναι ιδανικό για άλλες συνταγές, όχι όμως για τα παραδοσιακά γεμιστά στο φούρνο.

Εσεις που μαγειρεύετε συχνά γεμιστά ίσως να το έχετε παρατηρήσει. Και ξέρετε γιατί το parboiled ρύζι το κίτρινο, δεν είναι το ιδανικό για γεμιστά ;

Λόγω της επεξεργασίας που έχει υποστεί το ρύζι,το λέει και το όνομα του parboiled ,δηλαδή προβρασμένο, έχει χάσει την απορροφητικότητα του. Σαν αποτέλεσμα, έχουμε πολλές φορές το ρύζι να μένει σκληρό και πάντα γίνεται άνοστο γιατί δεν απορροφά τις υπόλοιπες γεύσεις κατά το ψήσιμο των γεμιστών στο φούρνο.

Όλη η νοστιμιά σε ένα ταψί με ντομάτες γεμιστές πιπεριές και μελιτζάνες, είναι όλα να ψηθούν στα δικά τους γευστικά υγρά και όχι με νερό. Εκεί κρύβεται το μυστικό για τα καλύτερα γεμιστά.

Δοκίμασε να φτιάξεις γεμιστά όπως την δίκη μου συνταγή και δεν θα τα αλλάζεις μετά.

Βάλε χρώμα στα γεμιστά σου! Βάλε μπόλικα βότανα στην γέμιση, δυόσμο, μαϊντανό, ενίοτε και άνηθο αν πρόκειται για κολοκυθάκια γεμιστά κατσαρόλας ή κολοκυθολούλουδα με ρύζι.

Η γέμιση σου πρέπει να πάρει πράσινο χρώμα από τα βότανα. Έτσι, θα έχει τέλεια γεύση και πλούσια αρώματα.

Το ίδιο ακολουθώ και στο ταψί μου. Θέλω χρώμα στο ταψί, γι’ αυτο βάζω από όλα τα λαχανικά και μελιτζάνα και ντοματες, πιπεριές και κολοκύθι ακόμα και ντολμαδάκια τυλίγω στο ταψί με τα γεμιστά μου και τα χώνω στα κενά εδώ κι εκεί στα λαχανικά.

Γίνεται το φαγητό ανεπανάληπτο. Δοκίμασε το κι εσύ αυτό βάλε διάφορα λαχανικά στο ταψί σου.

Το πολύ ρυζι στα γεμιστά σημαίνει άνοστο φαγητό, βαριά γέμιση κολλημένη, φαγητό χωρίς γεύση και αρώματα.

Πάντα μα πάντα έχω σαν κανόνα 1 κ.σ. ρυζι για κάθε μιά από τις γεμιστές ντομάτες, κολοκύθι, μελιτζάνα κλπ.

Συμπληρώνω την γέμιση με πολλά λαχανικά ψιλοκομμένα και βότανα κι έτσι γίνονται τα γεμιστά στο φούρνο ή στην κατσαρόλα ανεπανάληπτα, αφράτα, πεντανόστιμα και μένουν αξέχαστα σε όποιον τα δοκιμάσει.

Δεν ξέρω για εσάς αλλά κάθε φορά που αναφέρομαι στα γεμιστά έχω εικόνα το σπίτι στο νησί μου.

Καλοκαίρι στην πίσω αυλή κάτω από την κληματαριά, η μαμά Κωστάντζα, η γιαγιά Νικολέτα και η θεία Μαρκέλα να γεμίζουν πάντα δυο μεγάλα ταψιά με πολύχρωμα γεμιστά.

Ενα ταψί με ορφανά γεμιστά με σταφίδες, vegan healthy food θα τα λέγαμε τώρα, ορφανά γεμιστά τα έλεγε η γιαγιά μου κι ένα ταψί γεμιστά με κιμά. Είμαστε μεγάλη οικογένεια, θείες, θείοι, παιδιά, εγγόνια και έπρεπε να πιάσουν όλα τα γούστα.

Τραβούσαν και φύλλα από την κληματαριά και γέμιζαν τα αμπελόφυλλα και τα έμπηγαν εδώ κι εκεί στα ταψιά.

Από πάνω το καπάκι του στο ταψι ήταν πάλι φύλλα από κληματαριά ή φύλλα από την συκιά.

Την υπόλοιπη δουλειά αναλάμβανε ο ξυλόφουρνος που τα σιγόψηνε και τα μέλωνε τόσο που λιγωνόμουν από τις μυρωδιές.

Μοσχοβολούσε ο τόπος δυόσμο και καλοκαιράκι.

Ακόμα τώρα που μυρίζω αυτήν την μυρωδιά όταν ψήνω γεμιστά στο σπίτι μου, περνάει αυτή η σκηνή μπροστά μου σαν να ήταν χτες και νιώθω την αύρα τους πλάι μου.

Εδώ θα βρεις περισσότερα καλοκαιρινά φαγητά με την ανεπανάληπτη γεύση και τα μυστικά μιας άλλης εποχής!